10 Şubat 2012 Cuma

Köpekleri Koşu Bandına Alıştırma

Köpek sahibi olmanın sorumluluklarını hepimiz biliyoruz. Yedirmek, içirmek kolaydır bir şekilde olur. Ama bazı pet sahiplerine sabah - akşam dışarıda tuvalet yaptırmak ve her gün belli saatlerde egzersiz için sokaklarda koşturmak hep zor gelmiştir. 
Köpüşlerin yemek kadar önemli bir ihtiyacı da egzersizdir. Ancak öyle anlar var ki saatlerce enerji harcatıp eve döndüğümüzde aynı aktif köpüş olarak evde at gibi koşturanlar maalesef çıkıyor. İşte böyle anlarda imdada yetişen evin bir köşesinde terk edilmiş duran bir koşu bandı imdada yetişiyor. :)Aslında doğalarına aykırı olan bu mucize alete alıştırmaya çalışmak yanlış belki de ama onlar artık evcil ve günümüzde yaşadığımız betonerme hayatlar arasında en fit kalmalarının yolu buradan geçiyor...
Ocak 2011'de temel itaat eğitiminde olan Kont' umun eğitmeni ev içi disiplin için evimize geldiğinde öğrenmiştik biz de köpeklerin bantta koşabileceklerini ve o gün bize eğitmen:- “Kont' u buna alıştıralım, çok rahat edersiniz.” diye söylemişti. Eğitimden dönen Kont' un bir gün akşam eve geldiğimde gayet mutlu mutlu bantta yürüdüğü görünce şaşmıştım. -“Bir günde nasıl oldu?” demiştim. Meğer annem gündüz Kont' u almış yürütmeye başlamış. Öyle temiz bir enerjide ve rahatlar ki tasmasız - ödülsüz çıkartmış ve yürümeye başlamış. Kont sanki önceki hayatında hep koşu bandında yürür edasıyla…
7 aylık Kont' un yürüyüş bandı keyfi;
http://vimeo.com/36333483 
Kont için kolay başlayan bu ulvi işlemi her gün en az 20 dakika, 
enerji seviyesine ve vücut dengesine göre hızlandırıp yavaşlatarak koşmasını sağlıyorum. Bunun yanında hiç bir zaman “Nasılsa bantta koşar.” diye dışarıdaki keyifli yürüyüşlerimizi bırakmadım. Çünkü o yürüyüşler koku ve dikkat algısını geliştiriyor.  Her birinin ayrı yeri var. Biz hava şartlarına göre her gün hem bantta koşar hem bahçede oynar hem de dışarıda yürürüz. Tüm bu egzersizler Kont ile gayet güzel giderken Likya'ya yuva olduk.
Gerçektende birbirlerinin enerjisini harika atıyorlar...  Ama ne var ki bazı anlarda ilk o büyük enerjileri birbirlerine fazla gelir oldu ve ben yine koşu bandına başvurdum çünkü o ilk anki pis elektriği alıyor ve daha keyifli oyun oynamalarını sağlıyor. Bir de koşu bandının yarattığı fit etkiyi anlatmakla bitiremem... Likya yaklaşık 6 aylık yaşa geldiğinde enine doğru gitmeye başladı ve Likya' nın da Kont gibi biraz formda olmaya ihtiyacı vardı. Kont kolay öğrenmişti ya biz de şüphe yoktu, çıkardık banta... Allahım! Ne mümkün? Koşmak değil yürümek şöyle dursun köpüşüm kımıldamıyor!  - 'Eyvah' dedim "nasıl yapacağım?" - "Çok korkuyor, kesinlikle yürümüyor." Cümleleriyle yana yana arayışa hemen sevgili Cesar Millan' ın videolarını aramaya, eğitmenimize danışmaya başladım. Sonra da  biz bir heyecan çıktık koşu bandına. Cesar Millan' ın videolarında gördüğüm ve önceki komut çalışmalarından öğrendiğim sadece şu oldu: *** SAKİN KAL, KENDİNDEN VE YAPTIĞIN İŞTEN EMİN OL!!!  Bunlar kilit noktalardı. NOT: Köpüşünüze ne öğretirseniz öğretin hiç farketmez patilerini silerken bile bu geçerli - " bi rahat dur, kımıldama, offf! Kaçma gel buraya..." gibi yakarışlar, bağırışlar köpüşümüzü daha da heyecanlandırıyor onun yerine konuşmamak en güzeli. Patilerini silerken, tırnaklarını keserken, dişlerini fırçalarken, kulaklarını temizlerken, banyo yaptırıp kurularken vb. anlarda en önemli nokta bu; SESSİZ – SAKİN KAL. KONUŞMA! GÖZ TEMASI KURMA! 
* Onu rahatlat; kendin rahatla. Derin nefes al, köpüşünün kollarının altına masaj yap, omuriliğini rahatlat. Hem aranızdaki bağ kuvvetlenir hem de ona ne yapacağını doğada sürü hayatında hiç tırnak makasını bilmediğini ama artık bunun onun için doğru olduğunu ona; onu rahatlatarak anlatmalıyız. Biz gerildikçe onlar geriliyor bu bir gerçek. Hatta bazen “Aa sahibim bağırıyor, ben de bağırayım.” der gibi havlıyorlar. Bizim ırkta zor ama bazı ırklarda kendilerini korumaya alıp ısırma eğilimine bile geçiyorlar. Rahat olmak çok önemli! Sonuçta köpek işi hobidir onlarla geçirdiğimiz her vakit huzurlu olmalı ve keyifli bitmeli… İşte 6 aylık Likya' nın koşu bandında minik ve gergin alıştırmaları;
Konumuza koşu bandına dönecek olursak diğer konulardan edindiğim tecrübelerle her gün çalışmaya başladık. Mama ile, oyuncak ile… Üzerinde ikimiz oturduk, tasma ile denedik, tasmasız denedik, zorla çıkardım oturttum, ben üstündeyken zorlamadan kendi geldi oturdu. Yok neler neler yaptık. Olmuyor olmuyor… Ben sonradan fark ettiğim isyan cümlelerini artık kurmamaya başladım. Yani - “ Kızım neden yapamıyorsun? Bak Kont koşuyor ne güzel.” Diyor. Kıyas yapıyordum ve bu hiç bir işe yaramıyordu. Ben yakındıkça Likya geriliyor iyice kilitleniyordu. Her gün çalışıyorduk ya pes etmek üzereydim… Olmuyordu “ O koşmayıversin.” demek üzereydim. Ama yok yapmadım. İyi ki de vazgeçmemişim. Onun yerine yiyecekten ödülden ve yakarmaktan vazgeçip yöntem geliştirmeye başladım. Ne mi yaptım? Genelde boyun tasmasıyla çalışırdım bu tür şeyleri (boğma şeklinde ipten olur genelde). Onu takıyordum fakat kızımın arka ayakları banttan çıkıyordu kolayca elimden kaçabiliyordu, inat ettim yapacaktım. Sakindim! Gerçekten sakindim, onu rahatlatabiliyordum kendimde rahattım ve gittim göğüs tasmamızı taktım. İşte buuuu :) köpüşüm kaçamıyor…
Eli mahkum yürüyecek, tasmayı yukarıdan tutuyorum. Ben de yanındayım gayet güzel yürümeye başladık adım adım 10-15 saniye sonra durduk indirdim anlatmak istediğim şuydu; “ Bak yürüdük, benim istediğim gibi yürüdük ve durdu yani bu şey durabiliyor yeter ki sen benim istediğim gibi yürü.” Ve 5 saniye sonra durabilen bant yeniden yürümeye başladı sonra yine durduk bunu anlayan kızım kilitlenmekten vazgeçti “ Tamam yürüyeceğim.” dedi. Tabii ki yine arada vazgeçiyordu ama ben vazgeçmiyordum emindim, koşacaktık. Hatta ‘bir gün tasmasız kendi çıkacaktı ve yürüyecekti.’ Bunları düşünüyordum o minik adımlarımızda… O alıştırmaları kısa tutuyor her gün azar azar çalışıyorduk ve Likya artık istediğim kıvama geldi kendi banda çıkıyor, yardımsız koşuyor ve ben “ in “ demeden inmiyor.  
Çalışmalar sonrası daha az gergin Likya ile yürüyüş;
Mutlu koşucu Kont;
Toparlamak gerekirse bu çalışma için lazım olan 4 şey var; 1. Sakin, ne yaptığından emin ve dengeli bir liderenerjisi, 2. Sabır 3. Köpüş ve 4. Koşu bandı :) Videolarımız adım adım ekledim. Dikkat çekmek istediğim noktalar; tasmayı tutuşum, Likya’ nın tedirginliğine karşı benim sakin tutumum, zaman zaman Likya' yı sadece severek ödüllendirmem ve koşu bandının düşük ayarının ritme göre hızlanışı.
İşte sorunsuz koşularımız; 
http://vimeo.com/36511948 
Sizlere “ Umarım işe yarar.” falan demeyeceğim. İşe yaramak zorunda! Olmadı başka yöntem bulur yürütür koştururuz. Zaten önemli olan enerji sizde; bu yazı sonrası oluşacak eminim olmazsa yeniden yazarım. :)